Dag 8: Zion Park here we come...

Vandaag staat Zion Park op het programma. Een relatief korte rit ernaar toe, dus we besluiten wat langer uit te slapen en van een heerlijk ontbijt te genieten.
Rond een uurtje of half elf rijden we aan. Echter…. Zion Park ligt in Utah, en daar is het een uur later. Dus in plaats van rond half een komen we nu pas rond half twee aan in het park. Planningsfoutje. Onderweg krijgen we nog telefoon van onze Beekse vrienden die ons een fijne vakantie wensen. Dank je wel daarvoor. Was erg leuk !
Afijn, rond half twee maken we de eerste foto bij de ingang van Zion Park. Daarna rijden we via de state highway 9 langzaam door het park en genieten van het uitzicht dat Zion Park te bieden heeft. Weer heel anders dan de Grand Canyon en Monument Valley. Maar ook weer wonderschoon. We parkeren de auto bij het Zion Park museum en gaan met de park-bus verder het park in. Na een snelle lunch bij Zion Lodge besluiten we het Emerald Pools Trailhead te pakken want volgens de receptioniste ‘heel goed begaanbaar met een rolstoel’.
Begaanbaar wel maar ze heeft even vergeten dat we een hoogte verschil van 21 meter moeten overbruggen in nog geen kilometer. 21 meter is een flatgebouw hoog.
Bas heeft het zweet in zijn bilnaad moeten rijden om boven te komen. Gelukkig heeft zijn tweelingbroer Joost voldoende energie om hem telkens even over het ‘dode’ punt heen te helpen. Wat een helden allebei. Na ongeveer een half uur bikkelen komen we bij de lower Emerald pools en besluiten aan de hand van de steilheid van de rest van het parcours dat dit ons eindpunt is.
Moe maar voldaan komen we weer een half uur later weer beneden aan en besluiten voor Bas dan maar een t-shirt met erop ‘I liked Zion Park’ aan te schaffen. Heeft ie wel verdiend.
Hierna met de bus weer terug naar de auto en door naar ons hotel in St George.
Na een snelle hap bij Wendy’s taaien we moe maar voldaan af en duiken ons mandje weer in. 
Morgen Bryce Canyon, yesssss!